Muzeum Narodowe w Warszawie prezentuje „Wystawę, która nie istniała ... Ignacy Łopieński (1865–1941) - twórca grafiki”. Wystawa nawiązuje do wystawy prac tego artysty, która miała odbyć się jesienią 1939 r. W Muzeum Narodowym w Warszawie, ale jej otwarcie zapobiegło wybuchowi wojny. Na zdjęciu studium ręki (Monachium, 1889–1890), prawdopodobnie wzorowane na XVIII-wiecznym rycinie, jest najwcześniejszą datowaną samodzielną pracą Łopieńskiego, która była przede wszystkim ćwiczeniem graficznym. Przedstawił możliwości miedziorytu w łączeniu różnych materiałów, przedmiotów i ciała ludzkiego (katalog wystawy Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszawa 2019, s. 66). Ignacy Łopieński, nieco zapomniany polski grafik, malarz, rzeźbiarz, doskonalił swój warsztat w warszawskiej Szkole Rysunku, a następnie studiował w École d'Art Appliqué Paris i na Akademii w Monachium. Wykonywał różne wymiary odbitek przy użyciu technik intralgo (akwaforta, akwatinta, grawerowanie, drypoint, mezzotinta, fotograwiura).

Photo by Ivonah